Kawaga! Hé Sister! You sit here, you look here!

Alle teasers van mijn laatste blog zijn uitgekomen! Ik ben inderdaad vrijdag verhuisd. Er is voor de komende weken een kamer vrijgekomen op de compound, wat betekent dat ik nu een eigen kamer (met badkamer!) heb naast die van Wim en Cathy. Om te laten zien hoe blij ik ermee ben, alle voor- en nadelen op een rijtje.
Voordelen:
Langer kunnen slapen omdat ik niet meer naar de compound hoef te lopen.
Niet meer elke morgen moeten bedenken wat ik allemaal nodig ga hebben die dag.
Ik hoef niet meer de rivier elke ochtend over te steken.
Niet meer 's avonds afhankelijk zijn van een ander om terug naar mijn kamer te komen (als vrouw mag je niet alleen over straat na donker).
Niet meer het lawaai van de generator naast mijn kamer.
Ik heb nu airco op mijn kamer, dus ik zweet mijn bed niet meer uit!
Ik heb meer ruimte, deze kamer is namelijk iets groter.
Eigen badkamer en wc! Dus niet meer met spullen slepen, want ik kan alles lekker laten staan.
Stabiel internet en altijd elektriciteit. Er is hier namelijk solarpower. Alleen de airco gaat op de generator.
Makkelijker met anderen afspreken omdat ik nu op dezelfde plek woon.
John is blij dat ik nu hier zit omdat ze nu een mannenhuis hebben en hij niet elke avond rekening met mij hoeft te houden (een van de weinigen met een auto hier).
Ik kan vanaf mijn kamer werken als het druk is op kantoor.
Ik heb een koelkastje! Ben er nog niet helemaal uit of die nou goed werkt, maar het is al heel wat!

Nadelen:
Ik heb nu hagedissen in huis, die via de gleuven in het plafond binnen komen en 's nachts herrie maken. Ik moet dus oppassen met eten in huis hebben.
Een dag echt vrij zit er niet meer in, omdat iedereen gewoon even langs mijn kamer kan lopen.
Helemaal geen mogelijkheid tot zelf koken/ met semi warm water douchen.

Het is wel duidelijk! Mijn nieuwe kamer heeft de voorkeur! Het is praktischer, veiliger, en vooral gewoon veel fijner.

Zaterdagmorgen had ik er gelijk voordeel van. We zouden gaan shoppen met de meiden, dus ik was blij dat ik daarvoor kon uitslapen. Het was erg leuk om Konyokonyo market eindelijk te zien. Het is een hele grote markt met sommige winkels overdekt en een hele grote buitenmarkt. Daar is het laveren tussen de kraampjes en alles is 'overdekt' met over elkaar hangende parasollen. De meiden waren door het dolle, want ze hadden allemaal wat geld verdient met armbanden maken over de afgelopen weken, dus iedereen kon wat kopen. Er waren een paar kraampjes met tweedehands kleding, die voor 2 of 3 pond per stuk verkocht werken. Dat is ongeveer 50 eurocent. Ik heb ook een vestje gekocht en bij een andere kraam een mooie jurk voor 60 pond. Ook hebben we de voorraad kralen voor suksuk aangevuld, en heb ik wat kralen voor mezelf gekocht, zodat ik het ook kan blijven doen zonder hun voorraad aan te tasten. Het was voor mij wel een hele ervaring. Sommige van de meiden hebben in konyokonyo gewoond, dus om dat te zien is best bizar. En ik was de enige blanke in een groep van 12 en dat merk je! Ik werd constant nageroepen. Kawaga, het juba-arabische woord voor blank persoon, kreeg ik zo vaak naar mijn hoofd dat ik op een gegeven moment de neiging had om terug te schreeuwen. Ik weet dat ze er niets naars mee bedoelen, maar om de haverklap 'Kawaga, hé sister, you sit here, you look here! Hé sister, what you looking for?' horen is niet zo prettig. Zeker omdat ik er vooral voor de meiden was en nergens naar op zoek was. Maar ja, in zo'n markt zijn blanke mensen schaars en voor veel van die verkopers staat blank gelijk aan rijk. De kleine kinderen die in de markt wonen waren zelfs bang voor me en gooiden steentjes naar me. Maar de meiden waren het op een gegeven moment ook zat en namen het voor me op, begonnen in het juba-arabisch terug te roepen en dat hielp wel. Ik weet niet wat ze zeiden en ik denk dat ik dat ook niet wil weten, maar een paar verkopers hielden hun mond. Al met al heb ik me vermaakt en heb ik tegelijk een les geleerd over hoe het is om als minderheid ergens rond te lopen.

Gisteren heb ik weer pubchurch gehad. Was erg gezellig en leerzaam. Het ging over zwakheden en hoe je in je zwakheid juist sterk kan zijn. Door jezelf kwetsbaar op te stellen kan je meer bereiken, zeker in het werk met getraumatiseerde (straat)kinderen. Na pubchurch zijn we met een groep in Paradise hotel wezen eten. Heerlijke chinees! :)
Het bliksemde al de hele avond en tegen de tijd dat we naar huis gingen begon het te regenen. De wind zorgde al voor zandstormen, dus Rob had het er best moeilijk mee om de weg te zien. En toen we bij CCC aankwamen, goot het en wilde ik dus snel naar binnen rennen. Mooi niet dus, de poort zat al op slot! Na een poos bonzen op de poort hoorde de bewaker me en deed open voor me. Oeps, blijkbaar was het al na curfew. Ik had geen idee! Maar gelukkig kon ik een paar minuten later opdrogen in mijn fijne kamer.