Food in South Sudan!

Aangezien het leven hier wat eentoniger wordt qua werk, hierbij een verslag van alle vreemde dingen die ik over de afgelopen week heb gegeten!

Ontbijt hier bestaat uit een buffetje met broodjes, aarbeienjam, ananasjam, boter, en de mogelijkheid om pap te maken. Dat gaat als volgt: Je pakt een kommetje, doet daarin cornflakes en/of grote graanbrokken, die lijken op brinta. Daarbij doe je 2 of 3 schepjes melkpoeder, waarna je heet water (theewater) erover heen giet. Gooi er naar smaak nog suiker bij en wacht tot het genoeg is afgekoeld om te eten. En ja, het smaakt net als brinta! Daarnaast wordt er af en toe wat extra's geserveerd, zoals chapati (pannenkoekjes), omelet (gevuld met ui en paprika) of worstjes.

Lunch wordt hier door de staf weinig gegeten. Mocht je willen lunchen, dan kan je bij de eetzaal van de meiden eten halen en met de meiden mee eten. Deze maaltijd is zeer gevarieerd, met de ene dag bruine bonen met rijst en de andere dag bruine bonen met een substantie die het midden houdt tussen rijstebrij en grutten.

Het avond eten is dan wel weer zeer gevarieerd. Op de CCC compound wordt voor de staf een maaltijd bereid, die in metalen warmhoudbakken opgediend wordt. Over het algemeen is het rijst met gekruid vlees, een bak met groente (vaak spinazie) en zoete pompoen of gefrituurde aardappelstukken. Ter afwisseling hebben we ook wel eens vis, of een totaal andere maaltijd, zoals de spaghetti dit weekend en de variant op hutspot die ze hier maken. Dat is mashed potatoes met wat wortel en ui en stukjes ondefinieerbaar vlees. Het wordt hier niet veel gemaakt, omdat mashed potatoes als babyvoer gezien wordt.

Als je ergens anders wat wilt eten, kan je langs de weg eten halen, wat vaak chapati met ei is. Er wordt een grote chapati gebakken en een gevulde omelet. Die worden op elkaar gelegd en opgerold. Hier wordt het chapeggs genoemd, wat, geloof me, nogal vreemd klinkt als je het de zuid-sudanesen hoort zeggen. Bij ons op de hoek van de straat zit 'Rachels', wat het eettentje van, je raadt het al, Rachel is. Zij heeft naast haar eettentje een paar tafels en tuinstoelen staan, zodat je daar kan eten.

Maar voor het echte werk kan je ook uit eten. Dat hebben wij afgelopen zondag gedaan met een groepje van de Popchurch. We zijn naar een bistro geweest en daar wordt van alles geserveerd, van hamburger met friet tot pizza. Ik had de cheeseburger-pizza, want ja, dat moest ik proberen! Het was erg lekker, met veel kaas, gehakt en gecaramelliseerde ui. Het is wel grappig dat hier absoluut niet aan verspilling wordt gedaan. Als je eten overhoudt, wordt dat gelijk voor je ingepakt zodat je het mee kan nemen. Ik had netjes mijn hele pizza op, maar ik zag het bij Jesse. Erg goed dat dat zo gedaan wordt. :)

En dan de snacks! Voor tussendoor worden hier zoete cakes gemaakt, die na de kerkdienst geserveerd worden. Ze worden in reepjes gesneden en op een schaal geserveerd. Het is absoluut niet op zijn Hollands. Er komt een berg snacks op tafel en je mag pakken tot het op is. Niks geen 1 plakje en dan niet meer. Daarnaast maken ze ook een soort koekjes. Die hebben de meiden dit weekend gemaakt, dus ik kon meekijken met hoe dat gaat. Er wordt simpel koekjesdeeg gemaakt, die uitgerold wordt en in stukjes gesneden. Deze stukjes worden in de wokpan in olie gefrituurd. Als ze nog een beetje warm zijn, zijn ze het allerlekkerst. Het zijn wel wat droge koekjes, maar ik heb ervan zitten genieten!

De meiden zijn ook gek op snoep. Het liefst hebben ze een soort caramel-toffees. Ik heb er een zak van gekocht, maar ik ben er niet zo weg van. Veel te zoet naar mijn smaak. De munt-chocolade toffees zijn meer mijn ding. Voor mijn werk op de school van MAF heb ik een doos prince chocolat koeken op de kop kunnen tikken, dus ik ben voorlopig voorzien. Zelf heb ik op mijn kamer ook standaard rollen koekjes, die erg op mariakaakjes lijken, maar iets zoeter zijn.