Lessons from 'Auntie Zukzuk'

Inmiddels ben ik door alle mappen heen en is alle informatie in het systeem opgenomen. Ik sta dus nu voor de mooie taak om mensen die hier al langer werken te interviewen en informatie uit te vragen over de kinderen die hier wonen. Dat is nogal een flinke klus en niet iedereen heeft er zin in om zijn tijd daar aan te besteden. Niet iedereen ziet in waar dit allemaal voor nodig is. 'We doen het ten slotte al 7 jaar zonder.' Maar goed, ik heb nu 2 complete dossiers en ongeveer 26 incomplete dossiers, en er zijn de afgelopen dagen 6 kinderen bij gekomen! Gelukkig zijn 4 daarvan interim care zaken, wat inhoudt dat ze hier wonen in de tijd dat FTR de ouders zoekt. Dat soort zaken hebben we wel vaker, en die kinderen blijven tussen de 2 dagen en een half jaar hier. Nu is het van deze 4 zeker dat ze maar 5 dagen blijven, dus ik kan praktisch gezien hun 'case' een paar dagen laten liggen en dan gelijk in 'closed cases' plaatsen met het formulier dat stelt dat de zaak gesloten is wegens 'reunification with family'. Scheelt een hoop werk!

Gisteren heb ik weer lesgegeven bij MAF, wat minder lekker ging dan de vorige weken. Ik had heel slecht geslapen en daardoor begon één van de kinderen me behoorlijk op de zenuwen te werken. Ik heb me in kunnen houden, maar ik had echt af en toe de neiging om fysiek te worden. Het is ook zo'n figuur die grijnst als je boos wordt, wat me ontzettend kwaad kan maken. Maar goed, tot tien tellen en weer vriendelijk vragen of hij de spullen heel wil laten en netjes bij ons in de kring wil komen zitten. Pfff... Misschien moet ik maar inderdaad met oudere kinderen gaan werken, want mijn grootste probleem is dat ik niet zeker weet of hij mij begrijpt.

Na school heb ik met Carolyn bij Rachels gegeten en ben ik naar CCC gegaan. Daar had ik echt even geen trek in kantoorwerk, dus ik ben met de kinderen gaan spelen. Beth was weer bezig met patronen tekenen voor de kralenarmbanden die de kinderen maken, wat hier ZukZuk genoemd wordt. Ik was nu wel heel benieuwd hoe het werkt en vroeg Beth om mij te leren hoe het moest. Één van de meiden had het me al eerder laten zien, maar ik wilde ook weten hoe je de boel opzet, niet alleen hoe je nieuwe rijen toevoegt. Dus heeft Beth me alles geleerd en ben ik aan de slag gegaan. Ik hoop door zelf met die spullen bij de meiden te gaan zitten, ze te motiveren om ook aan hun eigen projectjes te gaan werken. ZukZuk is een hele goede bron van inkomsten, het traint hun geduld, fijne motoriek en creativiteit, en het is prettig als ze iets nuttigs aan het doen zijn, zodat de dormstaff wat rust heeft. De armbandjes worden verkocht aan bezoekers en bij feestjes/open dagen en de opbrengst gaat deels naar nieuwe materialen, deels naar het meisje die de armband gemaakt heeft een een klein deel naar CCC zelf. En van die paar pond die ze verdienen per armband kunnen ze weer snoep kopen of als we gaan shoppen schoenen/kleding/make up kopen. Hier krijgen de kinderen namelijk een basisgarderobe, maar ze houden van fancy kleding en van make up.

Er zitten wel wat spannende dingen aan te komen. Ik heb weer een meeting met Unicef, die gaan evalueren hoe ik mijn werk doe en of er dingen anders moeten, en ik ga morgen met de meiden naar KonyoKonyo Market om te shoppen. :) En Cathy liet doorschemeren dat er misschien een kamer beschikbaar gemaakt gaat worden zodat ik op de compound zelf kan gaan wonen. Ik ben benieuwd!