Malaria, pregnant or just a throat infection?

Oeps, weer een week radiostilte. Maar ja, ik kan er ook weinig aan doen, had niet zoveel te vertellen de eerste helft van de week. Na mijn laatste blog heb ik het weekend nog heel hard gedaan alsof ik me oke voelde, maar ik was toch behoorlijk ziek.

Het weekend ging het nog wel een beetje en ben ik mee gegaan naar de kerk om de meiden te horen zingen en 's avonds ben ik braaf naar pubchurch geweest. Daar waren Joanna en ik aan de beurt om de avond te leiden, dus ik had de worship geregeld en zij de preek. Het was erg mooi en ik heb genoten van de avond, maar ik was toch wel erg blij toen ik mijn bed weer in kon.

Eerst dacht ik dat ik vervuild water had gedronken en daarom problemen had met diarree en misselijkheid, maar 2 dagen later had ik niet alleen uitdrogingsverschijnselen, maar ook duizeligheid, een gezwollen keel en geen energie. Na een dag aankijken of ik me beter zou gaan voelen toch maar naar de kliniek. Cathy had me al verteld dat het eigenlijk geen malaria zou kunnen zijn, omdat ik melk binnen hield en omdat ik geen barstende hoofdpijn had. Maar goed, bij de kliniek alle symptomen doorgegeven en ze gaven me een malariatest en een vragenlijst met allemaal vragen die volgens mij, indien met ja beantwoord, duiden op zwangerschap. Dus ik heb de arts duidelijk gemaakt dat dat echt niet het geval kon zijn, waarna hij verder ging kijken naar mijn andere symptomen. Na 2 tellen in mijn keel kijken had hij zijn conclusie al getrokken: Heftige keelontsteking, veroorzaakt door een lokaal virus. Zuid-Sudanese mensen met deze ziekte zouden er niet zo beroerd van zijn, maar aangezien mijn lichaam het virus niet kent ben ik er behoorlijk ziek van geworden. Dus medicatie gekregen en ik moet maandag terug komen. Volgens Cathy is dat allebei niet nodig, aangezien ze iedereen medicijnen geven om geld te verdienen, maar ik neem braaf de medicijnen in. Het is anti-viral en een koorts/ontstekingsremmer. En ik voel me inmiddels een stuk beter. Ik heb 4 dagen op bed gelegen en ben pas donderdag weer wat gaan doen. Eigenlijk te vroeg, maar ik wilde mijn een na laatste keer bij de MAF school niet missen. Dus rustig aan gedaan op de school en 's middags mijn rust pakken.

Afgelopen zondag zijn Tracey en Clare aangekomen, die hier voor 3 weken op vakantie zijn. Tracey had al eerder bij CCC gewerkt, vandaar haar bezoek. Het zijn hele leuke mensen en ik kan het erg goed met ze vinden. Ze komen beiden uit Canada en voldoen heerlijk aan alle stereotypen. Maar goed, blijkbaar voldoe ik ook aan het stereotype dat bestaat over Nederlanders (dat we altijd zeggen wat we denken en veel te eerlijk zijn). Zij zijn aan de slag gegaan het het uitmesten van de opslagruimte hier en dat was hard nodig. Blijkbaar was er zoveel opgeslagen dat Joy (de beheerder) niet eens wist wat er allemaal in die ruimte lag. En dat is jammer, want ze hebben een hoop weg moeten gooien omdat het aangevreten was door ratten en muizen. Als deze opslagruimte in Nederland had bestaan was het waarschijnlijk al lang afgesloten geweest vanwege het gezondheidsrisico. Maar het begint nu ergens op te lijken en er is echt al 4x de inhoud uitgekomen, naar mijn idee. Ik kan nog steeds niet geloven dat al die zooi in die ruimte heeft gepast. Maar het beste nieuws is: Ze hebben een paar dozen met loom spullen gevonden. Dat betekent dat ik nu weer genoeg tools heb voor alle meiden om aan loom te kunnen werken. Er is al een hoop kapot gegaan of kwijtgeraakt, dus dat was erg welkom.

Op kantoor ben ik ook weer aan het werk gegaan vrijdag, wat betekende dat ik bezig was de printer aan de praat te krijgen en de documenten te printen die ik nodig had. Dat heeft me mijn hele vrijdagmorgen gekost, maar het is inmiddels gelukt! Helaas waren bijna alle leden van de dormstaff naar een workshop op een andere locatie, waardoor mijn meeting niet door kon gaan. Hopelijk kan dat maandag alsnog.

Gisteren hebben we afscheid genomen van de Japanse Blauwhelmen, die weer terug gaan naar Japan. Het was erg gezellig en ze hebben muziek gemaakt en gezongen met de meiden. Daarna namen we afscheid van Caitlin. 's Middags wilde Maria mijn haar vlechten, dus heb ik 3 uur stil gezeten terwijl zij bezig was. Het is erg netjes gedaan en de vlechtjes zitten er nog steeds in. Dat is voor het eerst, meestal maken ze het niet af, halen ze het er zelf weer uit of zakt het erg snel uit. Ik ben benieuwd hoe lang het blijft zitten. Halverwege de dag kwam Christine nog langs om mij te vragen of ik kon helpen. De kittens zijn inmiddels buiten aan het spelen en er waren er 2 in een ton gevallen (maat regenton) en konden er niet meer uitkomen. Na veel gedoe had ik ze er uit en vooral hun moeder was erg blij. De kittens werden gelijk gezoogd, want ze hadden wel even vast gezeten. Vanmorgen zag ik ze vrolijk buiten rond hobbelen, dus alles is weer in orde.

Gisteravond heb ik met de meiden Hercules gekeken. Dat was nog best spannend. De meiden hier hebben totaal geen kennis van griekse mythologie, dus ik moest ze veel uitleggen, maar ze hebben genoten. Vooral de grappen rondom Hades en zijn minions Pijn en Paniek vonden ze prachtig.